به محض اتمام جریان شهد در طبیعت و پر شدن شان ها از عسل ، عملیات برداشت محصول عسل شروع می شود .

از جمله دلایلی که نباید استخراج عسل را به تعویق انداخت ،

یکی این است که بعضی از انواع عسل ها به سرعت درون سلول های شان شکرک می زنند و استخراج عسل شکرک زده کار را با مشکل رو به رو می کند . این نوع عسل ها معمولا از شهد گل های پاییزه ؛

مثل ، پیچک و مینا به دست می آید .

عسل گل مینا در عرض ده تا بیست روز پس از قرار گرفتن در شان ها شکرک می زند .

دلیل دیگر خود زنبورها هستند ،

زیرا طولانی شدن یا وقفه افتادن در کار استخراج عسل باعث می شود

که زنبورها مقدار قابل توجهی عسل بخورند و این امر محصول عسل قابل برداشت زنبوردار را کم می کند .

برداشت محصول عسل

بیشتر زنبورداران تنها یکبار در سال محصول عسل کندوهای خود را برداشت می کنند

که معمولا زمان این برداشت اواخر مرداد تا اواخر شهریور است .

با مدیریت صحیح و کوچ دادن زنبورها به مناطق پرگل ، می توان به دفعات برداشت محصول اضافه کرد .

در مناطق کشت کلم روغنی ، عسل بایدفورا برداشت شود

و حداکثر ظرف مدت ۴۸ ساعت با دستگاه اکستراکتور استخراج شود .

عسل به دست آمده از شهد گیاهان وحشی معمولا در اواخر شهریور برداشت می شود .

اگر زنبوردار علاقه به داشتن انواع مختلف عسل ؛

نظیر ، عسل شبدر یا عسل هایی که در اوایل فصل به دست می آیند ، باشد ، استخراج اولیه و زود هنگام عسل ، مدیریت مطلوبی را طلب می کند .

عسل گیری یا استخراج عسل

مرحله جداسازی عسل از موم یا شان را استخراج عسل گویند . این مرحله پس از برداشت شان های عسل از درون کندوها و حمل آن ها به اتاق استخراج عسل صورت می گیرد . ...

ادامه دارد ....